Kεφάλαιο 2ο: I Learned That From The Pizzaman.

Σημείωμα συγγραφέα: Λοιπόν, λοιπόν. Αυτό το κεφάλαιο είναι προς τιμήν του 8ου κύκλου της σειράς supernatural. Και επειδή στο επόμενο επεισόδιο θα δω το αγγελούδι μου. 

Αφιερωμένο στην Σαββίνα, γιατί αυτή ήρθε με την αρχική ιδέα εγώ απλά το έγραψα :P Assbutt.

i learned that from the pizzaman.  

Μέρα 1η. 

Το σπίτι ήταν επιτέλους καθαρό, μετά από τόσο καιρό μπορούσα ακόμα να δω τα στοιχεία που το έκαναν δικό μου. Μου έλειπε αυτό το μέρος. Το ξύλινο πάτωμα. Τα ζεστά χρώματα στους τοίχους. Δήλωνε ένα κομμάτι από τον εαυτό μου.

Η μυρωδιά από τριαντάφυλλα και πορτοκάλι ήταν έντονα στην ατμόσφαιρα. Ο Daniel είχε βγει με τον Shannon οπότε είχα την ευκαιρία να μείνω λίγο μόνη μου. Να οργανώσω το μυαλό μου και να βάλω σε μία τάξη τα συναισθήματα μου. Το τελευταίο ήταν σχεδόν αδύνατο, για αυτό συνέχισα να τα αγνοώ. Προσπαθούσα τόσο σκληρά να μην πάρω το πρώτο ταξί που θα βρω και να μην βρεθώ στην πόρτα του. Ήταν δύσκολο..

Να θυμίσω στον εαυτό μου να κρατήσω μούτρα στον Shannon για αυτό.. Μου είχε λείψει να μένω μόνη μου.. Να μην έχω ευθύνες για κανέναν. Όχι, ότι είχα πρόβλημα με τον Daniel.. Άλλα όταν δεν έχεις γευτεί την εργένικη ζωή αρκετά.. Απλά σου μένει ένα παράπονο στην καρδιά. Μία επιθυμία.

Το κουδούνι χτύπησε, πριν προλάβω να αντιδράσω απαντούσα στο κάλεσμα του.

H πόρτα άνοιξε. Το θέαμα που αντίκρισα μπορώ να πω πως ήταν... απροσδόκητο.

Τα μάτια μου είχαν ανοίξει διάπλατα και μπορούσα να καταλάβω πως η έκφραση μου ήταν μπερδεμένη αν όχι τρομοκρατημένη.

Φορούσε μία μακρυά μπεζ καπαρντίνα  κάπου την είχα ξαναδεί, η μπλε του γραβάτα ήταν δεμένη ανάποδα. Τα μαλλιά του είχαν μακρύνει, όπως τον είχα δει και τελευταία φορά σε μία πρόσφατη συνέντευξη, περιποιημένα σε μία μικρή χαμηλή αλογοουρά.

Τα μεγάλα γαλάζια του μάτια είχαν σκουρύνει. Ήξερα τόσο καλά αυτό το βλέμμα. Αλλά και πάλι, κάτι δεν πήγαινε καλά.

"Τι θέλεις εσύ εδώ;" ρώτησα έκπληκτα. Το παρουσιαστικό του μόνο τον Jared δεν θύμιζε. Δεν μου απάντησε. Κρατούσε ένα κουτί πίτσας (;) και το έτεινε προς το μέρος μου.

"Η πίτσα που παρήγγειλες  μουρμούρησε και η φωνή του ήταν βραχνή. Χαμογέλασε λίγο πριν κάνει ένα βασανιστικά αργά βήμα προς το μέρος μου. Άφησε το κουτί στο τραπεζάκι δίπλα από την πόρτα.

Τα δάχτυλα του σκέπασαν το στόμα μου και με έσπρωξε πίσω στον τοίχο κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Τα μάτια του κοιτούσαν βαθιά μέσα στα δικά μου. Μεγάλα παιδικά μάτια, έφερναν αναμνήσεις που ευχόμουν να ξεχάσω και να ξαναζήσω.

"Δεν έχουμε πολύ χρόνο " είπε προηδοποιητικά.

Προσπάθησα να μιλήσω αλλά τα χείλη μου ήταν σφραγισμένα κυριολεκτικά. Το χέρι του κατέβηκε σιγά σιγά στο λαιμό μου κάνοντας με να αναρυγίσω και το πρόσωπο του ήρθε πιο κοντά στο δικό.

Για λίγα δευτερόλεπτα σταμάτησα να αναπνέω πριν τα δόντια του γδαρθούν ελαφρά στην ευαίσθητη σάρκα του λαιμού μου.

 " Jared.. τι στο διάολο;" η φωνή μου έτρεμε.

 Μπορούσα να νιώσω την δροσερή του αναπνοή να γαργαλάει το δέρμα μου καθώς τα χείλη του ταξίδευαν πάνω μου με προορισμό τα χείλη μου. Ήταν όλα τόσο μπερδεμένα. Χάθηκα στο φιλί μας.

Κάθε άγγιγμα του τρέλαινε τις αισθήσεις μου.. Το χέρι του κατέβηκε στο στήθος μου. Το πίεσε ελαφρά και ένα ελαφρό βογγητό ξέφυγε από τα χείλη μου. Η αναπνοή μου άρχισε να αυξάνει ρυθμούς μαζί με την καρδιά μου. Μπορούσα να την ακούσω να χτυπάει δυνατά. Το σώμα μου αντιδρούσε και παραδινόταν σε κάθε του κίνηση.

Χωρίς να σκεφτώ έσπρωξα την καπαρντίνα του, η οποία με έναν ελαφρό γδούπο έπεσε στο ξύλινο πάτωμα. Τα δάχτυλα μου, τρεμάμενα, προσπαθούσαν να λύσουν την γραβάτα του.
Με βοήθησε να τον ξεντύσω αφαιρώντας το λευκό του πουκάμισο. Ύστερα τα χέρια του με γρήγορες κινήσεις με απάλλαξαν από την μπλούζα μου. Όλα γινόταν τόσο γρήγορα. Δεν ξέρω πώς, αλλά κατάφερα να πάρω τον έλεγχο του σώματος μου για λίγα λεπτά.

"Jared, σταμάτα." απαίτησα.Με αγνόησε και το κεφάλι του κατέβηκε πιο χαμηλά φυλακίζοντας στα χείλη του μία από τις θηλές μου. Αναστέναξα ακόμα μία φορά. Ένας ήχος επιθυμία και πόθου. Με την λίγη θέληση που μου είχε απομείνει τον έσπρωξα ελαφρά.

"Ellie, τι κάνεις;" είπε και ένα εκνευρισμένο χαμόγελο αποτυπώθηκε στα χείλη του.

"Εσύ τι κάνεις; Δεν μπορείς να μπαίνεις μέσα-" δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρόταση μου, το στόμα του βρέθηκε πάλι στον λαιμό μου αφήνοντας υγρά φιλιά πάλι, αποσυντόνίζοντας κάθε μου σκέψη.

Πριν το καταλάβω εγώ η ίδια άρχισα να προσπαθώ να αφαιρέσω και τα τελευταία μας ρούχα. Ήθελα να νιώσω κάθε εκατοστό του δέρματος του πάνω στο δικό μου. Ήθελα να γίνουμε πάλι ένα.

"Jared" αναστέναξα ελαφρά. Άφησα τον εαυτό μου ελέυθερό. Τα πόδια μου τυλίχτηκαν γύρω από την μέση του, ένιωθα τον ερεθισμό του πάνω στην είσοδο μου, απλά με τρέλενε. Τράβηξα το πρόσωπο του προς το δικό μου αναζητώντας τα χείλη του. Τα χείλη μας ενώθηκαν, αυτό το φιλί ήταν τόσο διαφορετικό από τα προηγούμενα που είχαμε ανταλλάξει. Ήταν γλυκό μέχρι που ένιωσα την γλώσσα του να εισχωρεί μέσα στο στόμα μου σχεδόν βίαια, αχόρταγα. Απομακρύνθηκα για μία τελευταία φορά και τα μάτια μου χάθηκαν μέσα στους μπλε του ωκαιανούς.

"Κάνε με δική σου." ψιθήρισα και ένα γλυκό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.

 Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και πανικόβλητη κοίταξα τριγύρω μου.. 

Κάποιος χτυπούσε επίμονα το κουδούνι της πόρτας.Ο ήχος μου τρυπούσε τα αφτιά. 

Το βλέμμα μου έπεσε στην τηλεόραση και είδα τους γνωστούς χαρακτήρες να τσακώνονται για ασήμαντα θέματα. 

"Καταραμένο supernatural" μουρμούρισα πριν σηκωθώ από τον καναπέ. 

Η αναπνοή μου ήταν γρήγορη και το πρόσωπο μου αναψοκοκκινισμένο  Τι είχε γίνει; Ονειρευόσουν, ανόητη. Άκουσα μία φωνή να μου απαντάει. 

Προχώρησα σχεδόν τρέχοντας προς τη πόρτα, αλλά κάτι με διέκοψε. Πάλι. Ο ήχος του blackberry μου. Ένα μήνυμα. Η Lorena θα ήταν. Το αγνόησα και συνέχισα την πορεία μου προς την πόρτα. 

O Shannon με έναν ενθουσιασμένο Daniel, μπήκαν γρήγορα μέσα. Τα χαμόγελα τους, φώτιζαν το πρόσωπο τους κάνοντας με να χαμογελάσω και εγώ. 

"Πώς τα πέρασαν τα αγόρια;" ρώτησα παιχνιδιάρικα. 

"Ωλαία!!" απάντησε ο Dani και σχεδόν χοροπηδούσε από την χαρά του. 

"Χαίρομαι." είπα ευχαριστημένα και κοίταξα τον Shannon. 

Το πρόσωπο του έλαμπε από χαρά. Του έκλεισα το μάτι και πήγα μέσα στην κουζίνα για να τους ετοιμάσω φαγητό. Κάθισαν μέσα στο σαλόνι ο Daniel άρπαξε την μπάλα του και την πέταγε παιχνιδιάρικα δεξιά και αριστερά. Γέλασα σιγά. 

Άρπαξα το κινητό μου από την τσέπη μου με σκοπό να ενημερώσω την Lorena. Όταν είδα πάλι το μήνυμα. Τα χέρια μου αδιάφορα πάτησαν την επιλογή της εμφάνισης. 

 Συνάντησε με σε δύο ώρες σπίτι μου. Επί την ευκαιρία. Καλώς ήρθες πίσω, Ellie. -JL